…Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που άκουσε, έσφιξε τα δόντια της τόσο δυνατά πάνω στα χείλη της για να οδηγήσει τον πόνο εκεί.... εκεί που μπορούσε να τον χειριστεί.
Ξαφνικά άρχισε να τρέχει αίμα. Ένας φίλος της που ήταν κοντά έτρεξε να την
Ξαφνικά άρχισε να τρέχει αίμα. Ένας φίλος της που ήταν κοντά έτρεξε να την
συνεφέρει “σταμάτα μάτωσες δεν βλέπεις;”, της είπε.
Εκείνη άφησε δύο τρία δάκρυα να πέσουν στο πλακόστρωτο και έπιασε τα χέρια του με μια πολύ ήρεμη κίνηση, τελείως αντίθετη με την σύγχυση που την είχε κυριεύσει και τα οδήγησε κάτω απαλά. Τον κοίταξε στα μάτια και του αποκρίθηκε: “μην φοβάσαι δεν είναι από τα χείλη μου, απ’ την ψυχή μου είναι”…....
Εκείνη άφησε δύο τρία δάκρυα να πέσουν στο πλακόστρωτο και έπιασε τα χέρια του με μια πολύ ήρεμη κίνηση, τελείως αντίθετη με την σύγχυση που την είχε κυριεύσει και τα οδήγησε κάτω απαλά. Τον κοίταξε στα μάτια και του αποκρίθηκε: “μην φοβάσαι δεν είναι από τα χείλη μου, απ’ την ψυχή μου είναι”…....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.