Στα πλαίσια του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για τις διατροφικές συνήθειες του ανθρώπου, η ελληνική διατροφή εκτιμάται τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο. Το νήμα που ενώνει την κουζίνα αυτή διαχρονικά είναι η λιτότητα, η οποία βασιζόταν πιο πολύ στην τοπική παραγωγή και λιγότερο στην ανταλλαγή προϊόντων. Οι μαρτυρίες των αρχαιολογικών ευρημάτων αλλά και των κειμένων, που διατρέχουν τον ιστορικό κορμό της Ελλάδας, καταμαρτυρούν το λιτοδίαιτο των Ελλήνων.
Την δεκαετία του '70, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, διενήργησε μια έρευνα σε 7 χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες, Φιλανδία, Ολλανδία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Ιαπωνία και Ελλάδα) για να μελετήσει σε ποιες εμφανίζονται τα μικρότερα ποσοστά θανάτων από καρκίνο και στεφανιαία νόσο. Έπειτα από μελέτη 10 ετών, κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα:
Οι άνθρωποι που ζούσαν στην Ελλάδα, κυρίως δε στην Κρήτη, εμφάνιζαν στο σύνολο του πληθυσμού, υψηλά ποσοστά μακροβιότητας. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι οι Έλληνες από την εποχή του Μινωικού πολιτισμού, τρέφονταν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο.
Ποια όμως είναι τα συστατικά αυτής της διατροφής;
Η καθημερινή τους διατροφή περιελάμβανε άφθονα δημητριακά (ψωμί & παξιμάδι), όσπρια, από τα οποία προμηθεύονταν ενέργεια και σχεδόν όλο το σύμπλεγμα των βιταμινών Β για την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, άγρια χόρτα και λαχανικά. Στο φαγητό τους έβαζαν μόνο ελαιόλαδο, αντί για λίπος και έτρωγαν πολλές ελιές. Μάλιστα, ένα έδεσμα της εποχής ήταν ο «μιττωτός», που περιείχε ελαιόλαδο, φέτα, μέλι και σκόρδο, θυμίζοντας πολύ τη δική μας σκορδαλιά.
Ψάρια και θαλασσινά σε αφθονία, πρωτεΐνες δηλαδή για την καλή ανάπτυξη του οργανισμού, αλλά και ω-3, ω-6 λιπαρά οξέα, φυσικοί ξηροί καρποί καθώς επίσης και φρέσκα φρούτα που τους εξασφάλιζαν τις βιταμίνες Α και C, για την καλύτερη άμυνα του οργανισμού έναντι στις λοιμώξεις.
Από τα αιγοπρόβατα έφτιαχναν γιαούρτι και τυρί, εξασφαλίζοντας έτσι το απαραίτητο ασβέστιο, ενώ το κρέας το έτρωγαν σπάνια. Είχαν πολλά μελίσσια για να προμηθεύονται αγνό μέλι και έφτιαχναν κρασί, το οποίο κατανάλωναν καθημερινά, πάντα όμως σε μικρή ποσότητα.
Ένα τέτοιο μοντέλο διατροφής εξασφαλίζει ποικιλία και απόλυτη ισορροπία.
Το ελαιόλαδο, το οποίο συνιστά τον κεντρικό άξονα της μεσογειακής διατροφής και είναι η μοναδική πηγή λίπους για όλες τις συνταγές της, σε αντίθεση με τα κορεσμένα λιπαρά οξέα, έχει τα εξής σημαντικά οφέλη:
Οι όροι «καλή» και «κακή» χοληστερόλη είναι σε όλους μας γνωστοί.Με βάση ερευνητικά δεδομένα, τα μονοακόρεστα λιπαρά μειώνουν την ολική χοληστερόλη του αίματος, κυρίως την «κακή», βελτιώνοντας γενικά την αναλογία «καλής» προς «κακή».
Ταυτόχρονα, βοηθά στη μείωση του επιπέδου των τριγλυκεριδίων στο αίμα.
Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας για τη Στεφανιαία Νόσο.
Έχει θετική επίδραση στο Σακχαρώδη Διαβήτη και την παχυσαρκία.
Περιέχει φυσικές αντιοξειδωτικές ουσίες (τοκοφερόλες) που εμποδίζουν την υπεροξείδωση των λιπαρών οξέων άρα προστατεύει από την αθηρωμάτωση.
Δεν προκαλεί χολολιθίαση σε αντίθεση με τα σπορέλαια.
Μειώνει λιγότερο την πίεση του Κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα από ότι άλλα ζωικά κυρίως λίπη και διέρχεται ταχύτερα από το στομάχι οπότε δεν προκαλεί «ξινίλες» και δυσπεψία.
Γενικά, απορροφάται πληρέστερα από τον οργανισμό μας και η απορρόφηση του πλησιάζει αυτή του μητρικού γάλακτος.
Βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του παχέως εντέρου και του παγκρέατος και έχει θετική επίδραση στην πρόληψη του καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι επιλογές των σύγχρονων Κρητικών έχουν επηρεαστεί από τα δυτικά πρότυπα και τον «δυτικοποιημένο» τρόπο ζωής και έχουν απομακρυνθεί κατά πολύ από τον παραδοσιακό.
Παρατηρείται αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος κατά 160%!!!, τυποποιημένων τροφών κατά 320% και τυριών κατά 366%, ενώ έχει σημειωθεί μείωση της κατανάλωσης ψαριών κατά 88%.
Τα αποτελέσματα της απομάκρυνσης από τον παραδοσιακό τρόπο διατροφής στην υγεία και όχι μόνο, έχουν αρχίσει να διαφαίνονται οδηγώντας ολοένα και περισσότερο σε αρνητικές συνέπειες:
Θρεπτικές ανεπάρκειες και αύξηση σωματικού βάρους.
Έλλειψη σε βασικές βιταμίνες, μέταλλα & ιχνοστοιχεία.
Πρωτεΐνες χαμηλών βιολογικών προδιαγραφών.
Λιπαρά κακής ποιότητας.
Θερμίδες από πηγές χαμηλής διατροφικής αξίας που προκαλούν:
Μείωση ευεξίας
Κόπωση
Διατροφικά προβλήματα
Παιδική παχυσαρκία
Αύξηση των κρουσμάτων Στεφανιαίας Νόσου
Σακχαρώδη Διαβήτη
Διάφορες μορφές καρκίνου
Η μοναδική συμβολή της κρητικής διατροφής στην υγεία είναι πλέον πασίγνωστη και απόλυτα αποδεκτή από το σύνολο της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διατύπωσε από το 1994, «η παραδοσιακή διατροφή των κρητικών συντελεί στην διατήρηση της καλής υγείας και στην αύξηση της μακροζωίας».
Οι βασικές αρχές της κρητικής διατροφής είναι:
Άφθονα κηπευτικά, φρούτα, χόρτα, λαχανικά, όσπρια, ψωμί παραδοσιακό.
Βότανα και μυρωδικά για το φαγητό(θυμάρι, βασιλικός, δυόσμος, μάραθος κ.α.)
Συχνή κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών.
Ελαιόλαδο- το μόνο φυσικά μονοακόρεστο λάδι.
Χαμηλή έως μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού.
Περιορισμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος (1 φορά την εβδομάδα).
Γαλακτοκομικά & πουλερικά σε μέτριες ποσότητες.
Η θρεπτική και ποιοτική κρητική βιολογική διατροφή συμβάλλει στην μείωση του βάρους παρέχοντας απόλυτη επάρκεια σε θρεπτικές ουσίες, περιορίζοντας το οξειδωτικό στρες και αυξάνοντας την υγεία και ευεξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.