Οι καμηλοπαρδάλεις Thornicroft ζουν στην Ανατολική Ζάμπια

 Οι καφετιές «βούλες» στο τρίχωμα μιας καμηλοπάρδαλης δεν σας δείχνουν μόνο πόσο όμορφη είναι. Μπορούν επίσης να σας πουν και την ηλικία της.

Αυτό είναι πλέον επιστημονικά διαπιστωμένο, τουλάχιστον για τις αρσενικές καμηλοπαρδάλεις της Ζάμπια. Περαιτέρω μελέτες αναμένεται να επεκτείνουν το εύρημα και στα άλλα είδη, οδηγώντας στον προσδιορισμό ενός «καμηλοπαρδαλέ» βιοδείκτη ο οποίος θα αποκαλύπτει τα χρόνια του ζώου με την πρώτη ματιά.

Το χρονοδιάγραμμα της βούλας

Το γεγονός ότι, σε όλες τις καμηλοπαρδάλεις, οι καφετιές κηλίδες σκουραίνουν με τον χρόνο έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες, κανείς όμως δεν είχε εντοπίσει την ηλικία στην οποία επέρχεται η αλλαγή ούτε κάποιον βιολογικό μηχανισμό που να την εξηγεί. Τώρα μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Κιότο κατόρθωσε να προσδιορίσει το «χρονοδιάγραμμα» αυτής της αλλαγής μελετώντας τα αρσενικά του είδους Thornicroft (καμηλοπάρδαλη της Ροδεσίας) που ζει στην Ανατολική Ζάμπια.

Σύμφωνα με τη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Journal of Zoology», οι κηλίδες αρχίζουν να σκουραίνουν στην εφηβεία – περίπου όταν το ζώο είναι επτά ή οκτώ ετών – κατά πάσα πιθανότητα λόγω της αύξησης της τεστοστερόνης.

Το γεγονός ότι μέσα στα επόμενα δυο χρόνια γίνονται μαύρες σε συνδυασμό με το ότι οι καμηλοπαρδάλεις ενηλικιώνονται στα δέκα οδηγεί τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι οι «βούλες» αποτελούν ένα «σήμα κατατεθέν» της εφηβικής φάσης. «Υποπτεύομαι ότι το μαύρισμα των κηλίδων αποτελεί μια δημόσια δήλωση προς τις άλλες καμηλοπαρδάλεις ότι ένα αρσενικό περνάει την εφηβεία» δήλωσε ο καθηγητής Φρεντ Μπέρκοβιτς, επικεφαλής της μελέτης.

Μελέτη 33 ετών

Για να διεξαγάγουν τη μελέτη τους οι ερευνητές βασίστηκαν στις παρατηρήσεις του Φιλ Μπέρι, φυσιοδίφη ο οποίος μελετά ερασιτεχνικά τις καμηλοπαρδάλεις Thornicroft εδώ και 33 ολόκληρα χρόνια, από όταν άρχισε να εργάζεται ως φύλακας πάρκων άγριων ζώων στη Ζάμπια στη δεκαετία του 1970.

Μεταξύ άλλων ο κ. Μπέρι έχει καταγράψει λεπτομερώς όλες τις μεταβολές που έχει παρατηρήσει  σε όλο αυτό το διάστημα στα χρώματα στο τρίχωμα των ζώων, προσφέροντας έτσι μια πλούσια «βάση δεδομένων» η οποία αποτελεί πολύτιμο υλικό για την επιστήμη.

«Είναι εκπληκτικό ότι έχει σημειώσει επί περισσότερες από τρεις δεκαετίες τόνους από πράγματα που τώρα μπορούμε να μετατρέψουμε σε επιστημονικές μελέτες» τόνισε ο καθηγητής Μπέρκοβιτς.